Ik ben een onzeker mens. Altijd al geweest, niks nieuws onder de zon. Ik moet even van mij afschrijven, en dit plekje is hier juist voor gecreëerd. Heb zoals bekend, 3 sollicaties de deur uitgedaan afgelopen vrijdag en zondag. Het is vandaag donderdag, en naast een bevestiging van mijn sollicitatie, heb ik verder niks gehoord. En dat maakt me onzeker.. terwijl ik weet dat er wel 1 of 2 weken de tijd wordt genomen, normaliter. Ik denk dat de onzekerheid ook werd aangejakkerd door het feit dat één van de vacatures opnieuw geplaatst is. Mijn brein denkt dan meteen, 'ja zie je wel, jij bent niet goed genoeg. We laten je niet eens weten dat je bent afgewezen, we gooien gewoon opnieuw de vacature online en je zakt maar in de poep.'
In alle redelijkheid; ik snap heus wel dat zo'n team van recruiters het met een heleboel dingen druk heeft, en niet alleen met mijn sollicitatie. Je weet niet half hoeveel (of hoe weinig) sollicitanten er zijn. En dan mag je alles nog gaan uitspitten.. Wie weet wordt zo'n vacature gewoon opnieuw geplaatst in een geautomatiseerd systeem. En is degene die over de reacties gaat, wel gewoon ziek. Klinkt allemaal heel plausibel. Toch ga ik direct uit van het ergste, terwijl ik inmiddels genoeg levens ervaring heb om objectief te blijven, en weet ik dat ik heus wel een reactie zal krijgen binnen nu en (nog eens) een week. Ik ben wel in twijfel of er een positieve uitkomst zal komen. Bij 2 zorggroepen heb ik nog nooit gewerkt en zou ik opzich gewoon aan het werk moeten kunnen gaan met mijn diploma, maar bij 1 zorggroep heb ik al eens gewerkt en ben daar toen zelf weg gegaan. Naar mijn idee niet met een nare reden of iets dergelijks; mijn man werkte in onregelmatige diensten, we hadden net ons 1e kind, en ik wilde regelmaat. Twee ouders met onregelmatige diensten en dan voor een baby'tje zorgen.. het was een hele uitdaging om de agenda's te fixen, met oppas en opvang et al. Nu mijn man inmiddels een andere baan heeft met vaste werkdagen, en dus niet meer 's avonds of 's nachts aan de gang moet, is het voor mij makkelijker om weer onregelmatig te gaan werken. Terug naar de zorg is dus een logische stap.
Maargoed, afwachten dus wat er op stapel staat. Volgende week deze tijd weet ik vást meer. En hopelijk heb ik dan een gesprek gepland. Zoniet, dan solliciteren we verder. Toi toi toi!
Groet, Mijmerende Mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten