Ken je dat verhaal, van de leuke, fitte meid die een vriend kreeg en twee zwangerschappen en een huwelijk later, eigenlijk niet meer zo fit was?
Ik ken dat verhaal. Op zich was (is!) het heel mooi, fijn, gelukkig en vooral vrolijk verhaal. Gevuld met snacks, borrelhapjes en afhaal sushi. Gooi daar vaak uit eten bij in en 'even lekker lunchen met z'n allen' en je hebt gewoon het winnende ticket voor een sportschool abonnement.
Een aantal weken geleden zat het me gewoon zo hoog. Paar maanden geleden bevallen, ik was vermoeid, geïrriteerd op mijzelf, en tijdens het wandelen met de jongste kwam ik langs mijn oude sportschool. En ik dacht bij mijzelf, waarom gewoon niet. Waarom niet naar binnen, waarom nog zo door blijven lopen? Dus, kinderwagen buiten laten staan, baby en ik naar binnen, en voor ik het wist lag baby in de armen van een van mijn oude trainsters en was ik het inschrijfformulier aan het invullen. We bespraken wat nodig was; voornamelijk dat ik weer spiermassa moet kweken en ongeveer 15 kilo kwijt wil raken, en waarom ik dat deed (voor mijn eigen conditie en kracht, maar ook omdat ik straks met mijn twee kinderen gewoon in de achtbaanstoeltjes wil passen of de hele dag door de dierentuin wil kunnen slenteren). Een week later stond ik er dan, onder aanmoediging van mijn man die zei dat ik alle tijd moest nemen en dat hij super trots op me was. Dat hij het fijn vond als ik wat minder pijn zou hebben en dat ik straks een fitte mama zou zijn voor onze twee jongens. Mijn man is het afgelopen jaar flink afgevallen, dit komt mede door zijn nieuwe baan waar hij erg fit voor moet zijn. Dat hij elke werkdag ook nog gebruik kan maken van de bedrijfs-fitness is natuurlijk mooi meegenomen.
De spierpijn was aanwezig. En eigenlijk genoot ik er wel een beetje van. Want het herinnerde mij eraan dat ik daadwerkelijk nog wel wat kracht in mij heb en dat ik vanaf nu alleen maar sterker ga worden! Vroeger, en dan praat ik over een jaar of 10 geleden, kwam ik op dezelfde sportschool meerdere keren per week. Ik was stérk, super sterke benen en armen en kon aardig wat wegdrukken. Naar mijn idee is dat allemaal weg. We gaan het dus weer langzaam opbouwen. Maar ik heb er zin in! Zo ga ik zowel in de fitness ruimte aan de gang met het werken aan mijn spieren en conditie, maar ga ik ook wekelijks groep lessen volgen die zich richten op de opbouw van spiermassa en meer kracht. Hopelijk voel ik me dan ook eens zo jong als dat ik nog ben!
Groet, MijmerendeMama
Hoe doe je dat met kinderopvang? Of ga je 's avonds sporten als je man kan oppassen?
BeantwoordenVerwijderenMijn man werkt bij de overheid, daar is een fulltime baan 32 uur. Hij heeft dus sowieso één vrije dag per week. Daarnaast neemt hij tijdelijk ouderschapsverlof op tot zomer volgend jaar. Heb dus gelukkig 2 dagen per week dat hij thuis is, maar ik kan ook in de avonden, en in het weekend is de sportschool in de ochtend ook open. Ik kan dus gelukkig kiezen wanneer ik heenga (voor fitness), maar doe sowieso een groepsles op de woensdag avond.
VerwijderenVaders passen niet op, hè... :)
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk!
Verwijderen